Göz yası

Acılar içinde dünyaya getirdiğim gözyaşlarım
Küçüktüm, erken doğumdu onlarınki
Ben büyüdükçe büyüdü sağanak yağışlarım
Yağmayın artık desem de dinlemezlerdi ki

Hayatımdan bir sandal gibi gelip geçtin
Sen sandaldın, bense karanlık bir göldüm
Ayrılık kolaydı ve sen kolayı seçtin
Ben aslında seni sevdiğim gün öldüm

Gözyaşlarım bile terkederken beni
Sana gitme dememi bekleme benden
Ben ki çoktan unutmuşum seni
Beklesem de artık ne gelir elden

Yokluğun her ne kadar acıtsa da içimi
Kabullenmiş artık kalbim yalnızlığı
Unuttum derken kandırmışım hep kendimi
Bitmez kalbimin sana olan arsızlığı

Ardından gözyaşları biriktirdim hep
Seninle kaybettiğim günlerin anısına
Sorular çoktu ama ayrılmaya yoktu sebep
Halbuki ne çok severdim seni çılgıncasına

Yüzsüzüm, iki yüzlüyüm belkide
Sensizim, bu yüzden de sessizim son günlerde
Hıçkırıklarım sessizliğimi bozsa bile
Yutuyorum her seferinde, sen duyma diye

Bak, bir damlasını daha kaybetti gözlerim
Tıpkı benim seni kaybettiğim gibi
Sana şimdi masal gelebilir bu sözlerim
Senin bana yıllardır anlattıkların gibi