Üçüncü Tekil Şahıs - 1

Birinci Bölüm

İlk Görüş

Bir okulda 4 sene okuyup hiçbir iz bırakamamak gibi birşey başardığınız mı hiç? Ben başardım. Çok garip bir duygudur bu aslında. Sınıf arkadaşların dışında kimse adını bilmez, kimse seni kantinde görmez, hatta o okulda okuduğundan haberi olmayanlar bile vardır.

Cem Sultan Lisesi'nde 5. yılıma girdim. Ders programını gördüğümde onca ders arasından bir tanesinin hayatımı değiştireceğini bilmeyerek son derece berbat derslerin sıralandığı listeye baktım. Anlaşılan bu sene de diğer seneler gibi zorlu olacaktı. İlk günlerin sakinliği, yerini yavaş yavaş hareketlenmeye bırakıyordu. Daha okulun ilk haftalarından ödevler verilmeye başladı. Daha önce görmediğimiz, garip, saçma ve bir o kadar da gereksiz derslerle doluydu. Eskiden 2 ders olan beden eğitimini tek ders yaparak ne kadar saçma olduğunu kanıtlamışlardı mesela. Matematik, Fizik ve Kimya dersleri seçmeli ders olarak gözüküyordu ama seçmemiz için bize sormamışlardı bile. Kendi kafalarına göre ekledikleri garip derslere karşı da çıkamazdık. Daha doğrusu ben çıkamazdım... Bundan önceki 4 senemde daha önce hiçbir sorumluluk almamış, hiçbir öğretmenle tartışmaya girmemiş, hiçbir konuda öğretmenlere fikrimi söylememiş olan ben, bu sene de aynı geleneği devam ettirecektim. Ne kadar zor olacağını anlamış olmalılar ki beden dersinin yerine istediğimiz bir dersi seçebileceğimizi söylediler. Sadece 1 ders olan beden eğitiminde soyunup giyinmek için giden 20 dakikadan arta kalan 20 dakikada işleyeceğimiz dersten birşey anlaşılmazdı zaten. Beden eğitimi dersiyle birlikte resim ve müzik dersleride olmak üzere 3 tane seçenek sundular. Çoğunluk resim dersini seçti. Bende öyle. Daha öncede hayatıma başkaları karar verdiği gibi bu seferde benim adıma kararlar alındı. Evet gerçi çoğunluk resim dersini seçmeseydi bile yine resimi seçecektim ama bunu başkalarının ağzından duymak, fikirlerimin ne kadar küçük olduğunu gösteriyordu.

Resim dersimiz neredeyse tamamen aynıydı. Tek fark bir başka sınıfla ortak dersimizin resim dersi olmasıydı. Hemen yan sınıfımız olan 12 Sos D ile beraber resim dersi görecektik. Öğretmenimiz yine Ali hocaydı. Resim dersinin ilk günüydü. Salı gününün son dersindeydi. Ben ve sıra arkadaşlarım yine geçen seneki yerimize geçmiştik. Sıramız birbirine dönük olarak birleştirilmiş, büyük kare bir masadan oluşuyor gibiydi. Sınıf hiç değişmemişti. Sıraların aynı dizilişi, aynı kokular, duvarlarda asılı duran aynı resimler, herşey geçen sene bıraktığımız gibiydi. Ama komşu sınıfımızla resim sınıfında olmak biraz zordu. Hem bizim sınıftan hem de onlardan çıkan gürültü boğuk bir ses yaratıyordu. Sıralar şans eseri herkese yetecek kadardı. Sessizce etrafı izliyordum. Koskoca sınıfta erkek olarak bir ben bir de sıra arkadaşım Emir vardı. Tek tek baktığım sıralarda hep tanıdığım yüzler vardı. Ama onların beni hatırlamadığından adım gibi emindim. Nerde görmüş olabilirlerdi ki? Tek ihtimal İstiklal Marşı'nda... Gözlerim sıralarda tek tek gezmeye devam ederken geçen seneler hiç görmediğim birini gördüm. Okula yeni gelmiş olmalıydı. Peki ya O da benim gibi farkedilmeyenlerdense? Yok canım... Böyle birini görsem mutlaka hatırlardım. 4 senedir görmemem imkansızdı. Tanıdık bir yüz değildi ama nedense tanıdık biriymiş gibi sürekli dikkatimi çekti. Uzun bir süre O'na baktım. Sıralarımız birbirine çok uzaktı. Ben duvar kenarının en arka sırasında en köşede oturuyordum, O ise diğer duvar tarafının en ön sırasında en köşede oturuyordu. İstemsizce O'na bakmaktan kendimi alıkoyamıyordum. Hafif kumralımsı ve dalgalı saçları vardı. İlk görüşte sıradan bir öğrenci gibiydi ama O'nu diğerlerinden farklı yapan bir özelliği vardı sanki. Aramızdaki uzak mesafeden dikkatlice bakınca gözlerinin yeşile benzer bir renk olduğunu gördüm.

Ali hoca konuşmaya başladı. Bu derste neler yapacağımızdan, bu sene ne tür çizimler yapacağımızdan bahsetti. İlk resim dersimizde sadece neler çizeceğimizden konuştu. Zil çaldıktan sonra eve gittim ama çıkışta O'nu göremedim...