Üçüncü Tekil Şahıs - 4

Bölüm 4

Sebeb-i Ziyaret

(02.12.2009 / Yine aldığım notlar arasında bulduğum bir tarih. Derslerde bu kadar not tutsam eminim sınavlarım 3-4 ten aşağıda olmazdı.)

Tam olarak hatırlamıyorum ama sanırım o gün bir tek emir vardı. Çünkü bugün de O'nu takip etmişim. Ve hatırladığım kadarıyla olay şöyle gerçekleşti: Ben ve Emir okul bitiminde beraber çıktık. Eve doğru eski yolumuzdan gidicektim ama ben okulun önünde durup "Emir sen git, ben bu taraftan gidicem" diyerek resmen sattım. Ama bunu yapmam lazımdı çünkü "hayallerim" uzun yoldan gidiyordu. Takip etmeye başladım ve bu sefer kararlıydım. Geçen ay ki gibi olmayacaktı. Bu sefer gözlerimi bir anlığına da olsa O'ndan ayırmayacaktım. Gittiğimiz yolda O'nu takip etmekten başka bir işim olmadığı için yine O'nu seyretmeye koyuldum. Yine mavi, uzun, kuşaklı hırkası vardı. Mavi çantasını her zamanki gibi sol omzuna atmış, boşta kalan elini yine yumruk yapıp bir ileri bir geri sallıyordu. Yanına gidip tanışmak aklımın ucundan dahi geçmiyordu çünkü buna imkansız gözüyle bakıyordum. Fazlasıyla utangaçtım, hiç cesaretim yoktu. Hoşlandığım insana sadece uzaktan bakacak kadar acizdim.

Yine aynı yollardan geçiyorduk geçen ay takip ettiğim gibi. Ama bu sefer farklı olacaktı. Bu sefer evine kadar hiç kaybetmeden takip edeceğime kararlıydım. Fomara caddesinden önceki köşeyi döndük. Yine küçük, 3 tarafı açık otoparktan geçerken anladım, hergün bu yolu kullanıyordu. Fomara caddesine çıktığımız vakit O hala enerjisinden hiçbir şey kaybetmemiş şekilde son sürat yokuşu çıkıyordu. Katlı otoparkın önüne gelmiştik. Farkettim de hayatımızda ne çok otopark vardı. O karşıya geçmeye başladı. Bu sefer daha temkinliydim. Fazla beklemeden bende karşıya geçtim. Ve hemen karşıda bulunan fatura ödeme merkezine girdiğini gördüm. Kaldırımdan içeride ne yaptığını seyrettim. Masaya oturdu. Şaşkınlık içerisinde bir süre daha bekledim. İçeriye giren müşterilerle ilgileniyordu.

Artık herşey daha açık ve netti. Hergün o yoldan geçip evine gittiğini sanıyordum ama O her okul çıkışı bir fatura ödeme merkezinde çalışmaya gidiyordu. O gün O'nun hakkında yeni birşey daha öğrenmiştim. Aslında geçen ay kaybettiğimde meğer tam dibinden geçmişim. Meğer ararken farketmeden O'nun bulunduğu bayinin önünden yukarı aşağı 2 kere geçmişim. Ve tüm bunları bugün farkettim. Eksik parçaları da öğrenince yapbozun bir kısmı tamamlanmış oldu. Ama daha öğrenmem gereken çok şey vardı. Eğer O'nunla bir gün tanışacaksam hazırlıklı ve tam donanımlı gitmeliydim. O'nun hakkında bildiklerimle O'nu şaşırtmalıydım. Ama o gün gelinceye kadar (yani hiçbir zaman) O'nun hakkında birden fazla şey öğrenmeye devam edicektim. Okul çıkışları kendimi O'nun hakkında birşeyler öğrenmeye adamıştım artık. Ve işin ilginci bu işten fazlasıyla keyif alıyordum...

Bilmediğim birşey vardı o zamanlar. Artık her okul çıkışı nereye gideceğini bildiğim için O'nu ziyaret etmeye başlayacaktım. Durduk yere, amaçsızca, ve sadece kapısının önünden geçerken içeri bakıp O'nu 1 saniye kadar kısa bir süreliğine görmek için... O'na sebeb-i ziyaretlerim işte bu günden itibaren başlayacaktı...